Her eylemin ardında bir düşünce yatmaktadır. En başarılı eylemlerin ardında derin düşünceler olduğu gibi yapılan yanlışların da altında bir düşünce vardır. Bu düşünce bize o yanlışı yaptırır Bir örnek verecek olursak: hırsızlık yapan birisinin hırsızlığın genel olarak yanlış bir davranış olduğunu bilmesine rağmen yaptığı o an ki eylemin zihninde kendisine haklıymış gibi gösteren bir düşünce yatmaktadır. Hayatın akışında, karanlık aydınlığa, aydınlık karanlığa dönüştüğü gibi, başarı başarısızlığa, başarısızlık başarıya dönüşür. İnsanların gerçekte ne düşündüklerini anlamak için, ne söylediklerine değil, ne yaptıklarına bakmak gerekir. Ama yüzeysel düşünmenin dibine vurduğumuz bu günlerde kendimizi ve dolayısı ile yaşadığımız çevreyi ne kadar risk altına soktuğumuzun farkında olmalıyız.

Çünkü, her başarısızlıkta bir başarı ve her başarıda bir başarısızlık vardır. Hayatın bir boyutunda kazanılan bir başarı, aynı zamanda bir başarısızlığın da başlangıcıdır. Başarının sürekli kılınabilmesi için, düşünce eylemle, eylem düşünceyle desteklenerek, hem yeni boyutlar kazanır, hem de birbirini büyütür.

Düşünce ve eylem arasındaki iletişim ve etkileşim, sanat ve edebiyatla sürekli kılınır, her dönemde, değişik alanlarda yapılan sanat ve edebiyat çalışmaları, düşünce ve eylem arasındaki uyum ve düzeni sağlarlar. Sanat ve edebiyatla desteklenmeyen düşünce ve eylem kalıcı olmaz. Evet sadece günlerce üstünce çalışarak planlanmış aldatıcı aynı zamanda etkileyici konuşmalara, sözlere inanıp aldanmak hayatımızı alt üst eder. Yaşadığız çevrede bu edilişlerin örneğini her an görmek mümkündür. Bazen birinin iddia ettiği ama inanmak istemediğiniz bir şeyi sorarsınız iddia sahibine__Nereden biliyorsun diye. İşte size cevap__Öyle diyorlar. Şimdi yapılması gereken denilenlere inanmak değil bilgilere inanmak. Okumak, araştırmak ve kendimizce müzakere etmek.

İnsanın düşünce ile sürekli bir enerji ürettiğini biliyoruz.“Düşünce bizim hayatımızın gerçekliğidir. Alışkanlık düşünceden başlıyor. Bu düşünce eyleme dönüşüyor. Bu eylem bir alışkanlığa dönüşüyor. Bu alışkanlık bir huya dönüşüyor ve bu huy daha sonra karaktere dönüşüyor. Bu karakter de bizim yaşamımız oluyor. Yaratıcı düşüncenin hayata geçirilmesinde öncelikle kişinin kendi kalıplarını kendini sınırlayan düşünce sistemini keşfetmesi gerekiyor. Bu keşif gerçekten keyifli ve hoş bir süreç. Eğer biz kötü bir gerçekliği yaratmak istiyorsak ve bunu düşünüyorsak onu hayata geçirir başkalarıyla sanki doğru bilgilermiş gibi paylaşırız. Kişi yaratıcı olarak düşünmeye başladığı zaman kendi gelişim sarmalını da açarak hayata yeni baştan başlamış gibi olur.

Ego, gerçekleri daraltıyor ve dar bir yere koymaya çalışıyor. Ancak kişi kendi gerçeğiyle zihnini aydınlatmaya başladığı zaman öz de bütün ihtişamı ile açılıyor, genişliyor kendi gerçek pırıltısını hayata geçiriyor. Gerçekten doğru bilgiye ulaşmış olan kişiler sorumluluk alma bilincini artırarak çevrelerinde örnek kişiler olup üretkenliklerini çoğaltıyorlar. Diğer yaratımlar gibi yazmak ve konuşmak özgürlüktür. Dolayısıyla, özgürlük nasıl sorumluluk gerektiriyorsa, doğruyu yazmak ve söylemekte sorumluluk gerektirir. Başkaları diyor diye değil kendimiz inanıyoruz diye yaşamalıyız.

Güzel yaşamak doğru bilgiyi gerektirir. Sevgiyle kalın. Çünkü sevginiz içi boş çınlayan bir bakır kaptan farkınız olmayacaktır.

Mustafa Mızrak / Gazeteci / Yazar